Maj to dla wielu osób najpiękniejszy miesiąc w roku. Co więcej, trudno temu zaprzeczyć. Wiosna w pełni pokazuje swe uroki… słodki zapach bzu, ciepłe promienie słońca i kwitnące kasztany napawają optymizmem i dodają barw każdemu wydarzeniu. Oprócz wielu świąt, to właśnie w tym miesiącu odbywają się uroczystości związane z przyjęciem pierwszej Eucharystii, a w domach i kościołach składane są najpiękniejsze życzenia komunijne. Zdarza się, że w niektórych parafiach komunie zaczynają się już w kwietniu i trwają do czerwca. Zgodnie z tradycją, do komunii przystępują dzieci będące w drugiej lub trzeciej klasie szkoły podstawowej. Jednak i od tej zasady pojawiają się odstępstwa. 1 Życzenia na komunię2 Życzenia z okazji pierwszej komunii3 Życzenia komunijne dla chłopca4 Życzenia na komunię dla dziewczynki5 Życzenia na pierwszą Życzenia komunijne od rodziców6 Życzenia komunijne od dziadków7 Życzenia na komunię Życzenia od rodziców Uroczyste życzenia komunijne od katechetki Pierwsza Komunia Święta to wzniosłe wydarzenie w życiu dziecka, z którym kojarzą się przede wszystkim alby, pamiątki, świece, kolorowe wianki oraz prezenty. Nie można umniejszać życzeniom, ponieważ życzenia na komunię stanowią obowiązkową oprawę tej uroczystości. Zastanawiasz się, czego życzyć dziecku z tej okazji? Jakie życzenia złożyć na komunię, co powiedzieć, aby dziecko zrozumiało przekaz? Podpowiadamy! U nas znajdziesz gotowe życzenia komunijne dla chłopca i dziewczynki. Życzenia z okazji pierwszej komunii Życzenia na pierwszą komunię świętą zgodnie z charakterem uroczystości powinny podkreślać jej duchowy aspekt i nawiązywać do prawego życia. Oczywiście nie trzeba kurczowo trzymać się poważnego tonu życzeń, mogą to być wierszyki komunijne o wesołym zabarwieniu lub dłuższe i niekonieczne rymowane utwory poetyckie. Najważniejsze, aby dziecko zrozumiało istotę przekazu. Życzenia z okazji pierwszej komunii najlepiej złożyć osobiście. Ponadto, ich treść warto powtórzyć na kartce komunijnej, którą zazwyczaj dołącza się do komunijnego prezentu. Nie musisz daleko szukać, ponieważ najlepsze i najmodniejsze pomysły na prezent komunijny znajdziesz w naszym serwisie Prezentmarzeń. Dzięki Twojemu wyborowi dziecko będzie miało pamiątkę na całe życie oraz niesamowite wspomnienia. Życzenia komunijne dla chłopca Wybierając życzenia komunijne dla chłopca, kieruj się przede wszystkim ważnymi wartościami w życiu każdego prawego mężczyzny. Warto nawiązywać w nich do czystej dobroci serca, czynienia dobrych uczynków, a także do poczucia obowiązków. Sprawdź poniższe życzenia komunijne dla chłopca. Każdego dnia staraj się być lepszym momentu pierwszego pełnego uczestnictwa we Mszy Świętejgości bowiem w Twoim życiu dobry i miłosierny On stanie się Twoim najlepszym przykładem. Jezus Chrystus wiele dni na Ciebie czekał, dziś przyszedł i w sercu Twym zamieszkał. Zaprosiłeś Pana w duszy swej czystości, On Twym przyjacielem, więc nie czyń Mu przykrości. Zaufaj Jemu, a będziesz dobrym człowiekiem, pomagaj ludziom i radość nieś uśmiechem. W hostii tak białej, jak obłok na niebiePan Jezus dzisiaj przyszedł do Ciebie,bądź zawsze dobry, bądź zawsze prawy,a Bóg niech będzie Tobie łaskawy. Życzenia na komunię dla dziewczynki Dziewczynki z reguły są bardziej wrażliwe niż chłopcy i z przejęciem przeżywają ten wielki dzień. Dlatego też, warto wybrać wesołe życzenia na komunię dla dziewczynki, by dodać jej otuchy i odwagi. Komunia dziś sprawiła, że się stałaśukochanym dzieckiem Bogajego łaskę otrzymałaśz nią jest prosta każda drogaufaj Bogu nie pytającco on w zamian dać ci może,swoje serce mu oddającwiesz, że zawsze Ci pomoże. Jesteś dzisiaj bardzo piękna,przed Ołtarzem dzisiaj klękasz,a gdy przyjdzie zła pokusaukryj się w ramionach i Łaski Bożejw dniu I Komunii Świętej życzą… Przeżywamy wraz z Tobą radość spotkania z utrać tej radości i jedności, jakiej dziś udzielił Ci często przyjmuj Jezusa do swego serduszka,a Ten, który jest prawdziwym pokarmem i prawdziwymnapojem, będzie prowadził Cię przez całe dniu Pierwszej Komunii Świętej wiele szczęściai błogosławieństwa Bożego życzy… Życzenia na pierwszą komunię Przykłady naszych życzeń komunijnych dla chłopca lub dziewczynki mogą być wykorzystane zarówno przez rodzinę, jak i bliskich. Jeśli jednak jesteś rodzicem i chcesz podkreślić, jak ważne jest dla Ciebie wspólne radowanie się w tym uroczystym dniu, przygotowaliśmy dla Ciebie życzenia komunijne od rodziców. Życzenia komunijne od rodziców Spersonalizowane życzenia komunijne dla dziecka, nawet jeśli są gotową propozycją, którą wykorzystasz, brzmią bardzo oryginalnie. Śmiało skorzystaj z naszych propozycji. Nasz Skarbie!W tym szczególnym dniu Pierwszej Komunii Świętej pragniemy życzyć Ci wielu łask Bożych, niechaj dobry Bóg ma Cię w swojej nieustającej wiary składają Mama i Tata Jako Twoi rodzice od początkustaraliśmy się pokazać Cijak ważna jest wiara, nadzieja i miałeś okazję zobaczyći poczuć Bożą miłość w Ci życzyć, aby Jezuschronił Cię każdego dnia,a Twoja wiara w Ewangelię rosła w siłęwraz miłością do wszystkich bliźnich. Zaraz po Twoim przyjściu na świat,zawierzyliśmy Ciebie po raz kolejnyoddajemy Cię ku jego Ci, aby ceremoniaPierwszej Komunii Świętejbyła dla Ciebie początkiem nowej,wspaniałej drogi pełnej wiary i dniu Twojej Pierwszej Komunii Świętej życzymy Ci jak najwięcej łask Bożych,Jezusa w sercu, wiecznego szczęścia i kochających Cię osób wokół Rodzice Gdy Cię gnębi czarcia pokusa,Schroń się wtedy w domu Chrystusa,Szepnij pod nosem: daj mi siłę Panie,A pokusa wnet u boku Jezusa w dniu I Komunii Świętej życzą Twoi Rodzice Życzenia komunijne od dziadków Życzenia komunijne od dziadków najczęściej nieco różnią się od tych, które składają pozostali członkowie rodziny wraz z bliskimi. Przyjęcie Eucharystii po raz pierwszy, jest dla nich wzruszającym wydarzeniem, dlatego też życzenia komunijne są religijne, bardziej wzniosłe. Dziadkowie nierzadko decydują się także na cytaty na tradycyjnych kartkach komunijnych. Cytaty najczęściej zawierają mądrości życiowe i pochodzą z Pisma Świętego. Poniżej przytoczyliśmy najpopularniejsze życzenia komunijne od dziadków i cytaty, które można zapisać na kartce okolicznościowej. Idź drogą bez przeszkód,miej w sercu wiarę, uczciwość i miłość,aby Bóg prowadził Cię przez życiegodnie i szczęśliwie. Z okazji przyjęcia do serca Bożej miłościDumni z Ciebie i pełni radościŻe nadszedł ten Wielki DzieńŻyczymy by Twoje życie było jak przyjemny senTakie piękne i wspaniałeNiech Bóg Cię prowadzi przez życie całe „Jedna dobrze przeżyta Komunia Święta zdolna jest zmienić nas w świętych i doskonałych”.~św. Franciszek Salezy „Bóg swoim aniołom dał rozkaz o Tobie, aby Cię strzegły na wszystkich Twych drogach”.~Psalm 91, 11 Życzenia na komunię świętą Wśród przykładów życzeń komunijnych — tych poważnych i wzruszających, krótkich oraz wesołych życzeń dla dziecka komunijnego, zawarliśmy także najpiękniejsze życzenia komunijne od rodziców chrzestnych oraz katechetki. Życzenia od rodziców chrzestnych Rodzice chrzestni pełnią ważną rolę w życiu dziecka. Czynnie biorą udział w ważnych dla niego wydarzeniach. Wiemy, że dobór odpowiednich życzeń dla chrześniaka może być kłopotem, dlatego przygotowaliśmy przykłady, które możesz wykorzystać jako gotowe życzenia komunijne od matki chrzestnej lub ojca chrzestnego. W uroczystym dniu pierwszej Komunii ŚwiętejŻyczymy Ci obfitych Łask Bożych,A Sakrament Eucharystii niech umacnia w TobieWiarę, nadzieję i miłość. Z okazji przyjęcia Boskiej miłościSzczęśliwi i dumni życzymy radościi pięknych wspomnień z uroczystości W uroczystym dniuPierwszej Komunii Świętejżyczymy Ci dużo łask Bożych,trwałego szczęścia, czystego sercai opieki Jezusa Chrystusa Uroczyste życzenia komunijne od katechetki Katechetka towarzyszy dzieciom podczas przygotowań do przyjęcia Pierwszej Eucharystii. Do dziś w wielu szkołach praktykowana jest tradycja wręczania medalików i kartek z życzeniami od katechetki. Poniżej prezentujemy według nas najlepsze życzenia dla dziecka komunijnego. Dziś jeden z najpiękniejszych dniw życiu – Twoje pierwsze, tak bliskiespotkanie z Panem ten dzieńgłęboko w pamięci i w sercuObfitych Łask Bożychna całe życie w dniuPierwszej Komunii Świętej Panie Jezu, błogosław temu dziecku,które dziś Ciebie przyjęło do serca,niech będzie radością Rodziny,Kościoła i naszej życzeniami z okazji przyjęciasakramentu Komunii Świętej katechetka… Przyjęty sakrament Komunii Świętejwlewa w Twe serce pokój bożyi pozwala widzieć więcej niż się uważnie, a zobaczyszznaki obecności Bożej wokół najlepszymi życzeniami wiary, łask Bożych i opieki Maryi – wdzięczna z możliwość uczestniczenia w przygotowaniach do tego dnia – katechetka…

Dzień Pierwszej Komunii Świętej jest wielkim wydarzeniem dla rodziców i rodziny dziecka ale także dla całej parafii. Do tego ważnego wydarzenia dzieci muszę się bardzo dobrze przygotować, by w przyszłości mogły to wydarzenie z radością wspominać. Dlatego trzeba dograć wszystkie szczegóły, które składają się na tę Dzieci wspólnie z rodzicami zbierają się przed Ksiądz Proboszcz procesyjnie wychodzi przed kościół do dzieci wita je, i przypomina, że przed kilkoma laty większość z nich w tym kościele była ochrzczona, dlatego przed wejściem pokropi ich wodą Dzieci proszą rodziców o błogosławieństwo:„Błogosław Ojcze błogosław Matko dłońmi swoimi, gdy dziś Chrystusa mam przyjąć z udzielają błogosławieństwa, kreślą znak krzyż a na czole swojego Procesja na przygotowanym porządku dzieci wchodzą za księdzem do kościoła przy śpiewie „Po górach dolinach”.5. Po słowach pozdrowienia liturgicznego rodzice proszą Księdza Proboszcza o udzielenie Komunii świętej ich dzieciom:Przed kilkoma laty z troską i miłością przynieśliśmy nasze dzieci do kościoła, prosząc dla nich o chrzest. Wiele trudu włożyliśmy by życie Boże, które otrzymały na chrzcie w nich się umacniało i wzrastało. Pragnęliśmy, by nasze dzieci poznały Boga i pokochały Go swoim sercem, dlatego mówiliśmy im o Bogu, przyprowadzaliśmy na Mszę świętą , posyłaliśmy na religię. Jesteśmy szczęśliwi, że nadszedł dzień w którym nasze dzieci będą mogły przyjąć Jezusa do swojego serca. Prosimy Księdza Proboszcza aby w czasie tej Mszy świętej, wobec zgromadzonej tu społeczności parafii, udzielił naszym dzieciom pierwszej Komunii świętej. Prosimy wszystkich o wspólną modlitwę w czasie tej Świętej Ofiary, aby nasze dzieci wytrwały w wierze i całym sercem ukochały Akt pokutny (dzieci przepraszają Boga za grzechy) „Panie, przebacz nam”.7. Hymn „Chwała na wysokości”.8. Pisma Świętego czytają Rodzice. Psalm responsoryjny i „Alleluja” śpiewają dobrze przygotowane dzieci pierwszokomunijne. 9. Odnowienie przyrzeczeń zapalają świece i podają swoim dzieciom. Po złożonych przyrzeczeniach chrzcielnych dzieci gaszą świece i oddają je Modlitwa 1: Módlmy się za Ojca Świętego Benedykta XVI , aby był dla wszystkich ludzi wzorem miłości, służby człowiekowi i troski o ład prosimy…Dziecko 2: Módlmy się za naszych biskupów i kapłanów, aby wciąż z radością dzielili się Bogiem z tymi, których prowadzą do niebieskiej prosimy…Dziecko 3: Módlmy się za rodziców i rodziców chrzestnych, aby dla swoich dzieci byli przykładem wiary, miłości do Boga, do Kościoła i umiłowanej Ojczyzny prosimy…Dziecko 4: Módlmy się za nauczycieli i wychowawców, aby Pan Bóg obdarzał ich zdrowiem i błogosławieństwem w codziennej pracy i w trudach wychowania prosimy…Dziecko 5: Módlmy się za dzieci przystępujące do Stołu Pańskiego, aby eucharystyczne spotkanie z Chrystusem złączyło je z Nim na prosimy…Dziecko 6: Módlmy się za dzieci, które umierają z głodu, nie znają Boga i nie mogą tak jak my przystąpić do pierwszej Komunii świętej, aby Bóg udzielił im potrzebnych prosimy…13. Ofiarowanie. Procesja z ustawiają się do procesji z darami i składają dary. Dziecko czyta komentarz do procesji z Ty stworzyłeś trawy i lilie polne. Przyjmij kwiaty, które są znakiem naszej radości i wdzięczności. Spraw, abyśmy rosnąc i rozwijając się, dążyli tak jak one, ku Twój Syn jest światłością świata. Przynosimy tę płonącą świecę, która Go oznacza. Pomóż nam, Panie Jezu być Twoim światłem na każdy dzień naszego na ołtarz Hostię, która za chwilę stanie się Ciałem Pana Jezusa i my dzisiaj tym Ciałem się Jezu daj nam silną wiarę, abyśmy Cię zawsze chętnie do serca przyjmowali i stawali się i woda:Boże z Twojej hojności Ziemia rodzi winne grona. Przyjmij to wino i przemień je w Krew Twojego umiłowanego Syna, a naszego Pana Jezusa woda łączy się z winem, tak nas połącz na wieki z Jezusem (dar zakupiony przez dzieci komunijne):Boże składamy ofiarę serc, ten złoty kielich, jako znak miłości i pamiątkę naszego pierwszego spotkania z Panem Jezusem w Komunii uplecione z kwiatów Niesie dziewczynka i chłopiec wszyscy śpiewają pieśń „Przygotuję Ci serce o Chryste”. Składają serce pod Komunia przyjmuj Komunię klęcząc na klęczniku. Obok przyjmują Komunię jego rodzice i rodzice czasie rozdawania Komunii śpiewana jest pieśń „Idzie mój Pan” , „Miłość Twa”, „Oto jest dzień”.15. Panu Jezusowi:Mam Panie jedno sercePełne żaru i miłości,Ale jestem w rozterce,Komu je oddać w ludziom oddać całe,Czy dla siebie zachować,Czy Tobie dać na chwałę, Czy też je podarować!Lecz w rozpędzonym tłumieLudzie podeptać mogą,Serca nikt nie zrozumieI potoczy się drogą. Wiem już najlepiej Panie,Co ze swym sercem się, co chce stanie,Oddam je tylko się nad nim pochyliszW swej ojcowskiej czułościI umieścisz je w głębiBezgranicznej Kapłanowi:O! Jakie szczęście ogromne, cała świątyniaBlaskiem świateł się żarzy,Kościół przybrany kwieciem zielenią,Uśmiechem dziecięcych pośród dziatwy Kapłan nasz stoiRadosny szczęściem dzieci,O los nasz przyszły niech się nie boi,Bo w sercach wiara dzień Komunii świętej naszej,Gdy Pan Jezus w sercach gości,Kapłanie Boży z ust dziatwy Twojej,Racz przyjąć słowa Twe dzieci, o Księże Drogi,Chcą Ci wyrazić miłość i dzień dzisiejszy dla nas tak drogiChcemy go zawsze przez życie Ci za to, Drogi nasz Księże,Żeś nam Jezusa do serca do nieba nieść błagania,abyś obfitą nagrodę rodzicom:Wielki nastał dla nas dzień!Sam Pan Jezus przyszedł do Ta chwila jest jak sen!O! Ta chwila upragniona!Dzisiaj, dzisiaj pierwszy razJezus Gościem w moim sercu,Najpiękniejszy w życiu czasCały w słońcu, w róż tę chwilę, za ten dzień,Za tę radość, co czujemyCałą siłą młodych tchnieńMy serdecznie dziękujemy! ( wszystkie dzieci razem)Dziś Tatusiom oraz MamomZa radosną chwilę ślemyPieśń wdzięczności uskrzydloną,Im serdecznie dziękujemy! ( wszystkie dzieci razem)Za bukiety nauk zbawczych Całym sercem jak umiemyNaszym drogim WychowawcomTeż serdecznie dziękujemy! (wszystkie dzieci razem) i zakończenie wszyscy śpiewają pieśń „Dobra Matko” dzieci parami wychodzą przed mgr Maria Jankowska Bibliografia:1. „Przyjdź do nas Panie Jezu”, pomoce do I komunii „””Pierwsz Komunia Święta” Zb. poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka").

Mając udział w ciele i krwi Chrystusa, przemieniamy się w Tego, którego pożywamy. Mając udział w ciele i krwi Chrystusa, przemieniamy się w Tego, którego pożywamy. - św. Leon I Wielki Nie możemy oddzielić naszego życia od Eucharystii. Ludzie pytają nas: „Skąd siostry czerpią radość i moc do czynienia tego wszystkiego, co czynią?”. Otrzymujemy to wszystko od Chrystusa obecnego w Eucharystii. Dlatego Eucharystia jest w centrum naszego życia... Bez Jezusa nie byłabym zdolna przeżyć ani jednego dnia, ani nawet jednej godziny swojego życia. Matka Teresa z KalkutyNie możemy oddzielić naszego życia od Eucharystii. Ludzie pytają nas: „Skąd siostry czerpią radość i moc do czynienia tego wszystkiego, co czynią?”. Otrzymujemy to wszystko od Chrystusa obecnego w Eucharystii. Dlatego Eucharystia jest w centrum naszego życia... Bez Jezusa nie byłabym zdolna przeżyć ani jednego dnia, ani nawet jednej godziny swojego życia. - Matka Teresa z Kalkuty Używajcie dwóch duchowych skrzydeł, to jest, pobożności maryjnej i pobożności eucharystycznej. Na tych dwóch skrzydłach szybko podniesiecie się do nieba. św. Jan BoskoUżywajcie dwóch duchowych skrzydeł, to jest, pobożności maryjnej i pobożności eucharystycznej. Na tych dwóch skrzydłach szybko podniesiecie się do nieba. - św. Jan Bosko Gdyby ludzie znali wartość Eucharystii, służby porządkowe musiałyby kierować ruchem u wejścia do kościołów. św. Teresa z LisieuxGdyby ludzie znali wartość Eucharystii, służby porządkowe musiałyby kierować ruchem u wejścia do kościołów. - św. Teresa z Lisieux Tylko ten może brać udział w Eucharystii, kto wierzy, że prawdą jest, czego uczymy, kto także został zanurzony w wodzie odradzającej i przynoszącej odpuszczenie grzechów, i żyje tak, jak nauczał Chrystus. św. JustynTylko ten może brać udział w Eucharystii, kto wierzy, że prawdą jest, czego uczymy, kto także został zanurzony w wodzie odradzającej i przynoszącej odpuszczenie grzechów, i żyje tak, jak nauczał Chrystus. - św. Justyn Wielkim nieszczęściem jest zaniedbywanie tego Bożego posiłku na pustyni życia. To tak, jakby ktoś umierał z głodu obok suto zastawionego stołu. św. Jan Maria VianneyWielkim nieszczęściem jest zaniedbywanie tego Bożego posiłku na pustyni życia. To tak, jakby ktoś umierał z głodu obok suto zastawionego stołu. - św. Jan Maria Vianney To, co uobecniamy w sakramencie jest Ciałem zrodzonym z Dziewicy Maryi. Ciało Chrystusa w sakramencie jest rzeczywiście tym samym Ciałem, które zostało ukrzyżowane i pogrzebane. Sakrament ten jest więc sakramentem Jego Ciała. św. AmbrożyTo, co uobecniamy w sakramencie jest Ciałem zrodzonym z Dziewicy Maryi. Ciało Chrystusa w sakramencie jest rzeczywiście tym samym Ciałem, które zostało ukrzyżowane i pogrzebane. Sakrament ten jest więc sakramentem Jego Ciała. - św. Ambroży Każdy potrzebuje Komunii: dobrzy, aby pozostali dobrymi, i źli, aby stali się dobrymi. św. Jan BoskoKażdy potrzebuje Komunii: dobrzy, aby pozostali dobrymi, i źli, aby stali się dobrymi. - św. Jan Bosko Daleko od tabernakulum każde dzieło opiera się na piasku, każdy najpiękniejszy entuzjazm miłosierdzia wysycha i gaśnie. św. Pius XDaleko od tabernakulum każde dzieło opiera się na piasku, każdy najpiękniejszy entuzjazm miłosierdzia wysycha i gaśnie. - św. Pius X Pan przyznaje nam wszystko to, o co we Mszy świętej Go poprosimy, a nawet więcej, bo daje nam to, o co nawet nie myślimy prosić, a co nam jest potrzebne. św. GirolamoPan przyznaje nam wszystko to, o co we Mszy świętej Go poprosimy, a nawet więcej, bo daje nam to, o co nawet nie myślimy prosić, a co nam jest potrzebne. - św. Girolamo Załaduj więcej Niezapomnianym spotkaniem z Panem Jezusem jest bez wątpienia Pierwsza Komunia Święta – dzień, który wspomina się jako jeden z najpiękniejszych w życiu. Jan Paweł II Niezapomnianym spotkaniem z Panem Jezusem jest bez wątpienia Pierwsza Komunia Święta – dzień, który wspomina się jako jeden z najpiękniejszych w życiu. - Jan Paweł II Ktoś powie, że nie przyjmuje Komunii świętej ponieważ jestem oziębły w miłości. A dlaczego chcesz oddalić się od ognia, skoro jesteś oziębły. Im bardziej ktoś jest chory, tym bardziej potrzebuje lekarza. św. Alfons Maria LiguoriKtoś powie, że nie przyjmuje Komunii świętej ponieważ jestem oziębły w miłości. A dlaczego chcesz oddalić się od ognia, skoro jesteś oziębły. Im bardziej ktoś jest chory, tym bardziej potrzebuje lekarza. - św. Alfons Maria Liguori Kiedy spożywamy Eucharystię, dzieje się coś odwrotnego niż zwykle. Jedząc inny chleb przyswajasz go i po części za każdym razem chleb zmienia się w ciebie. Natomiast ten drugi Chleb jest silniejszy niż ty. Nie będziesz więc w stanie przemienić go, za to on przemieni ciebie: za każdym razem będziesz w części tym, czym jest ten Chleb. św. Augustyn Kiedy spożywamy Eucharystię, dzieje się coś odwrotnego niż zwykle. Jedząc inny chleb przyswajasz go i po części za każdym razem chleb zmienia się w ciebie. Natomiast ten drugi Chleb jest silniejszy niż ty. Nie będziesz więc w stanie przemienić go, za to on przemieni ciebie: za każdym razem będziesz w części tym, czym jest ten Chleb. - św. Augustyn Chrystus sam jest codziennym chlebem, który zasiany w Dziewicy, wyrosły w ciele, ukształtowany w męce, wypieczony w piecu grobu, przechowywany w Kościele, przynoszony na ołtarze, codziennie udziela wiernym owego niebieskiego pokarmu. św. Piotr ChryzologChrystus sam jest codziennym chlebem, który zasiany w Dziewicy, wyrosły w ciele, ukształtowany w męce, wypieczony w piecu grobu, przechowywany w Kościele, przynoszony na ołtarze, codziennie udziela wiernym owego niebieskiego pokarmu. - św. Piotr Chryzolog Póki nie jesteśmy pewni, że nasze sumienie jest obciążone ciężką winą nie należy zaprzestawać przyjmowania Komunii świętej. św. Ojciec PioPóki nie jesteśmy pewni, że nasze sumienie jest obciążone ciężką winą nie należy zaprzestawać przyjmowania Komunii świętej. - św. Ojciec Pio Kiedy zaś Pan przyjdzie do mnie w Komunii Świętej, wolno mi Go spytać: „Czego pragniesz Panie, ode mnie?”. Potem zabiorę się do tego, co po cichej rozmowie z Nim ujrzę jako najbliższy obowiązek. św. Edyta SteinKiedy zaś Pan przyjdzie do mnie w Komunii Świętej, wolno mi Go spytać: „Czego pragniesz Panie, ode mnie?”. Potem zabiorę się do tego, co po cichej rozmowie z Nim ujrzę jako najbliższy obowiązek. - św. Edyta Stein Niezwykły to stół, przy którym sam gospodarz staje się pokarmem. Nikt siebie nie daje za pokarm; czyni tak jedynie Chrystus Pan. Zrozumieli męczennicy, co spożywali i pili, skoro odpłacili tym samym. św. AugustynNiezwykły to stół, przy którym sam gospodarz staje się pokarmem. Nikt siebie nie daje za pokarm; czyni tak jedynie Chrystus Pan. Zrozumieli męczennicy, co spożywali i pili, skoro odpłacili tym samym. - św. Augustyn Komunia święta duchowa czasem takie same łaski daje jak sakramentalna. św. Maksymilian Maria KolbeKomunia święta duchowa czasem takie same łaski daje jak sakramentalna. - św. Maksymilian Maria Kolbe Jeżeli ktoś znajduje się z dala od ołtarza, pozbawia się Bożego chleba. św. Ignacy AntiocheńskiJeżeli ktoś znajduje się z dala od ołtarza, pozbawia się Bożego chleba. - św. Ignacy Antiocheński Eucharystia jest nam dana po to, abyśmy się stali jednym ciałem i jedną krwią z Chrystusem. św. Cyryl JerozolimskiEucharystia jest nam dana po to, abyśmy się stali jednym ciałem i jedną krwią z Chrystusem. - św. Cyryl Jerozolimski

Twojego dziecka To Ty najlepiej znasz swoje dziecko i wiesz, jaki dom udało Ci się dla niego stworzyć. W sakramencie chrztu świętego przedstawiłaś/eś swoje dziecko Jezusowi. Zastanów się, w jaki sposób możesz rozwijać relację Twojego dziecka i Twojej rodziny z Bogiem. Dokąd chcesz dojść w swoim życiu w wierze? Co dla Ciebie osobiście znaczy Bóg? Porozmawiaj z dzieckiem o jego planach i oczekiwaniach związanych z dniem Pierwszej Komunii Świętej. Opowiedz mu o Twojej Pierwszej Komunii Świętej. Co wtedy było dla Ciebie ważne? Co jest ważne dla Twojego dziecka? Może Pierwsza Komunia Święta Twojego dziecka będzie okazją do rozmowy z małżonką/ małżonkiem na tematy wiary, stylu życia, wartości i Waszych wzajemnych relacji. Ćwiczenie 1 Przeczytaj Mk 10, 13-16 Ćwiczenie 2 Postaraj się odmówić raz na jakiś czas (może nawet codziennie?) jedną dziesiątkę różańca w intencji Twojego dziecka i jego przygotowania do Pierwszej Komunii Świętej. Zajmie to mniej niż 5 minut, a może przynieść naprawdę dobre owoce. Możesz to zrobić przy okazji swojej codziennej modlitwy lub w jakiejś wolnej chwili, w drodze do pracy itp. Każdy człowiek jest wyjątkowy Każdy człowiek jest bezcenny i każde życie jest wartościowe. Ty i Twoje dziecko musicie wiedzieć, że każdy z nas jest jedyny w swoim rodzaju i niepowtarzalny. Sposób, w jaki traktujemy dziecko, w jaki wyrażamy naszą miłość do niego, będzie miał w późniejszym jego życiu wpływ na jego postawy i decyzje. Dziecko, które było często przytulane, które doświadczało bezwarunkowej miłości rodziców, słyszało od nich, że jest kochane, będzie mogło łatwiej odczuć miłość Bożą. Traktowanie każdego dziecka indywidualnie odzwierciedla miłość Boga do nas – ma ona wzgląd na wyjątkowe cechy każdego człowieka i jest niepowtarzalną relacją. Ćwiczenie 1 Przeczytaj Psalm 139 Ćwiczenie 2 Poświęcenie dziecku dobrego czasu – takiego, kiedy wspólnie i tylko z nim coś robimy. Wygospodaruj chociaż raz w tygodniu czas, który spędzisz indywidualnie, w dobry sposób ze swoim dzieckiem. Nie musi to być nic niezwykłego, a raczej czas, kiedy możemy poświęcić dziecku uwagę i spędzić godzinę czy dwie tylko z nim. Może to być np. spacer, a nawet zakupy, czy zrobienie czegoś, ale w towarzystwie tylko tego jednego dziecka. Po kilku tygodniach zastanów się, czy miało to wpływ na funkcjonowanie Twojego dziecka i Twojej rodziny? Doświadczenie bezwarunkowej miłości Bóg zupełnie bezwarunkowo kocha nas takimi, jacy jesteśmy. Nie możemy sprawić, aby o nas zapomniał. Nawet jeśli odwracamy się od Niego przez grzech, On o nas pamięta. Najczęściej to nie nakazy czy przykazania, ale Boża dobroć i miłość pociągają ku nawróceniu. Jednak chociaż miłość Boża jest bezwarunkowa, nie oznacza to, że nie stawia nam wymagań. Te stawiane przez Jezusa są często bardzo trudne, a wręcz radykalne. (Jeśli kto chce iść za mną, niech się zaprze samego siebie…, miłujcie waszych nieprzyjaciół…) Miłość Boga jest wymagająca, gdyż On pragnie naszego rozwoju. Podobnie ma to miejsce w naszej relacji do dzieci – mimo naszej bezwarunkowej miłości stawiamy im granice i wymagania, aby mogły się rozwijać. Miłość łagodna, bezwarunkowa, ale wymagająca – takiej miłości można się uczyć jedynie od Boga. Ćwiczenie 1 Przeczytaj Łk 15, 11-32 Ćwiczenie 2 Spróbujcie wygospodarować w Waszej rodzinie zarówno czas na wspólne przyjemności, jak i na „rozmowy kontrolne” – ale tak, aby te chwile były od siebie oddzielone. Spróbujcie co najmniej raz w tygodniu spożyć w gronie rodzinnym wspólny posiłek, który będzie szansą do rozmowy, spotkania, opowiedzenia, co u każdego z Was się dzieje, umocnienia wspólnych więzi. Modlitwa Wprowadź w Waszej rodzinie czas na modlitwę. Nawet jeśli wcześniej się nie modliliście – może teraz jest dobry moment, żeby to zmienić. Nauka modlitwy to początek budowania osobistej relacji Twojego dziecka z Bogiem. Wystarczy coś krótkiego i nieskomplikowanego. Może dobra będzie pora przed pójściem spać? Możecie podziękować Bogu za miniony dzień, przeprosić siebie nawzajem i Boga za rzeczy, które poszły źle, poprosić o błogosławieństwo dla swojej rodziny, przedstawić prośby w ważnych dla siebie intencjach, może jest w Waszej rodzinie ktoś chory czy potrzebujący modlitwy. Niech będzie jasne, że modlisz się, gdy spotykają Cię trudności, ale że również dziękujesz za łaski, które otrzymujesz. Modlitwa to nie tylko formuła do wypowiadania, ale po prostu rozmowa z Bogiem o swoim życiu. O nic się nie martwcie, lecz we wszystkim przedstawiajcie wasze prośby Bogu, modląc się i błagając z dziękczynieniem (Flp 4, 6-7) Ćwiczenie 1 Zadbaj o ciszę w życiu – trudno spotkać Boga w chaosie i hałasie. Postaraj się znaleźć chwile w ciągu dnia, kiedy wyłączasz komputer, telewizję, telefon komórkowy. Ćwiczenie 2 Adoracja Spróbuj znaleźć w tym tygodniu moment na adorację. Pójdź do jakiegoś kościoła i spędź jakiś czas przed Najświętszym Sakramentem. Może to być 15 minut, może uda się trochę dłużej. Spróbuj po prostu być z Jezusem. Pismo Święte w życiu chrześcijanina Słowo Boże daje pocieszenie w trudnych sytuacjach, pomaga w rozeznaniu woli Bożej, jest pokarmem dla duszy. Mówi się, że Biblia to list Boga do ludzi. Uważne czytanie Pisma Świętego może być też jedną z form modlitwy. Pismo Święte można czytać na różne sposoby – jeśli chcesz dowiedzieć się czegoś więcej na ten temat, zerknij tu: Ćwiczenie Przeczytaj raz na jakiś czas (może uda się codziennie?) dowolny fragment Pisma Świętego. Może to być czytanie z dnia, jakiś psalm, czy fragment otworzony na chybił-trafił. Może masz jakiś ulubiony czy ważny fragment. Możesz zastanowić się, co te słowa mówią o Bogu. Ciekawym ćwiczeniem jest „noszenie” Słowa Bożego przez cały dzień- zapamiętanie jakiegoś choćby jednego zdania i myślenie o nim w różnych sytuacjach w ciągu całego dnia. Eucharystia i korzystanie z sakramentów Dar Eucharystii to jedna z największych tajemnic naszej wiary. Nasz Zbawiciel daje nam siebie jako pokarm. Eucharystia przypomina nam o ofierze Jezusa za nasze zbawienie. Mamy wówczas możliwość modlitwy wraz ze wspólnotą Kościoła, dziękczynienia i uwielbienia, a także bliskiego spotkania z Jezusem w Słowie Bożym oraz przyjmowania Go w Komunii Świętej. Eucharystia jest bezpośrednią zachętą do miłości, przebaczania i służenia innym. Jak wygląda udział mój i mojej rodziny w niedzielnej mszy świętej? Czy chcę coś w tej kwestii zmienić? Jak spędzamy niedzielę jako rodzina? Ćwiczenie W tym miesiącu postaraj się bardziej świadomie przygotować do uczestniczenia we mszy świętej. Możesz przyjść do kościoła trochę wcześniej, mieć czas na skupienie i modlitwę. Zastanów się, z jakimi intencjami przychodzisz, o co szczególnie chcesz się modlić w czasie tej Eucharystii. Warto zapoznać się wcześniej z treścią czytań mszalnych. Czytania na poszczególne dni możesz znaleźć np. tutaj: Jak być chrześcijaninem na co dzień W wychowaniu religijnym dziecka nie chodzi jedynie o nauczenie go pacierza i katechizmu, ale o przekazanie osobistego doświadczenia spotkania z Bogiem. Nie chodzi jedynie o przekazanie tradycji i religijności, ale ukazanie wiary jako postawy życiowej. Choćby najlepiej prowadzona katecheza parafialna nie zastąpi osobistego świadectwa rodziców. Jedną z form tego świadectwa jest bezpośrednia rozmowa na tematy związane z wiarą, to, co dziecku opowiadamy i na co zwracamy jego uwagę. Inną bardzo ważną kwestią jest przekaz często mniej świadomy – to, w jaki sposób żyjemy na co dzień. Dzieci widzą naszą modlitwę, atmosferę panującą w domu, naszą postawę w trudnych sytuacjach życiowych, miłość do najbliższych, stosunek do innych ludzi z naszego otoczenia, nasze podejście do pieniądza, mówienia prawdy. Dzieci widzą, jak żyjemy i jakimi wartościami się kierujemy. Widzą, czy potrafimy wybaczać i czy sami przepraszamy inne osoby za błędy i zranienia. Zastanówmy się, w jaki sposób wykorzystujemy i na co przeznaczamy swój wolny czas, pieniądze, nasze talenty, jak traktujemy siebie nawzajem? Czy ktoś, patrząc na Twoje życie, chciałby kierować się tymi wartościami, co Ty? Ćwiczenie 1 Przeczytaj Kol 3, 12-17 Ćwiczenie 2 Razem z dzieckiem zróbcie coś dobrego, co pokazuje, jakie wartości są dla Was ważne (np. odwiedzenie jakiejś samotnej czy chorej osoby, przekazanie ofiary pieniężnej czy rzeczowej na jakiś szlachetny cel, bycie uprzejmym wobec obcych ludzi itp. – to tylko sugestie, może Wy znajdziecie jeszcze inne pomysły?) Moja osobista relacja z Bogiem, odnajdywanie Go w codzienności Mówi się, że receptą na chrześcijańskie życie jest czynić wszystko ze względu na Chrystusa, z ufnością i wiarą. Życie wiarą na co dzień oznacza zatem dbałość o małe rzeczy, drobiazgi, z których nasze życie się składa – i codzienne wypełnianie naszych obowiązków z miłością. „Wolą Bożą jest wasze uświęcenie”(1Tes 4) Spróbuj szukać w codziennym życiu jak najwięcej momentów, kiedy zbliżasz się do Jezusa i starasz się, aby był obecny. Ta Boża obecność może się objawiać w pozornie małych rzeczach – takich jak poczucie zrozumienia, pokój w sercu, radość, zachwyt nad czymś. Skoncentruj się na „teraz”, które Bóg Ci daje. Być może jest obok nas jakieś dobro, które mijamy codziennie, nie doceniając go. Może warto je zauważyć i docenić? Ćwiczenie 1 W porannej modlitwie ofiaruj Bogu cały nadchodzący dzień, aby wszystko, co będziesz robić, było na chwałę Bożą. Ćwiczenie 2 Szukaj dobra wokół siebie. Spróbuj powiedzieć komuś o dobru, które w nim dostrzegasz, pochwalić za coś, co robi dobrze.

POWOLI DOBIEGAJĄ KOŃCA ZAPISY NA PIERWSZĄ KOMUNIĘ ŚWIĘTĄ W 2023 ROKU – ODBYWAJĄ SIĘ JUŻ SPOTKANIA. I Komunię przyjmuje się w parafii miejsca zamieszkania dziecka (a nie miejsca zameldowania, czy szkoły do której chodzi dziecko). I Komunia Św. odbywa się w ostatnią niedzielę kwietnia, chyba, że wypadają w ten dzień Święta Wielkanocne (tak było w roku 2011). do I Komunii przystępują dzieci klas trzecich. Konieczne jest zapisanie dziecka do I Komunii Świętej i uczestnictwo dziecka nie tylko w katechezie szkolnej, ale także parafialnej W KLASIE DRUGIEJ I PRZEZ CAŁĄ KLASĘ TRZECIĄ. Przypominamy dzieciom, że nie chodzą do Komunii przed 1 Komunią JEŻELI DZIECKO NIE BYŁO CHRZCZONE W PARAFII ŚW. JANA KONIECZNIE DO KOŃCA PAŹDZIERNIKA TRZEBA DOSTARCZYĆ METRYKĘ CHRZTU DZIECKA Z PARAFII (BIURA PARAFIALNEGO), W KTÓREJ DZIECKO BYŁO CHRZCZONE. PRZYPUSZCZALNE terminy spotkań przygotowujących do I Komunii Świętej w roku 2022/2023 godz. 1 SPOTKANIE RODZICÓW I DZIECI, ZAPISY godz. 2 SPOTKANIE DZIECI (RODZICÓW TAKŻE CHĘTNIE WIDZIMY) godz. 3 SPOTKANIE DZIECI (RODZICÓW TAKŻE CHĘTNIE WIDZIMY) DZIEŃ PIERWSZEJ KOMUNII ŚWIĘTEJ zaplanowany został GODZ. i Rachunek sumienia i Formuła spowiedzi (chłopiec) Rachunek Sumienia. Najpierw poproś Ducha Świętego, aby pomógł Tobie dobrze przygotować się do spowiedzi. Możesz prosić następującą modlitwą: Duchu Święty, proszę natchnij mnie swoimi łaskami, abym szczerze i solidnie przygotował się do Sakramentu Pokuty. Przypomniał sobie wszystkie grzechy także ich ilość i okoliczności, abym je szczerze wyznał w Sakramencie Pojednania. Uwielbiam Ciebie Boże i powierzam się Twojej miłości przez wstawiennictwo Matki Bożej, dlatego mówię modlitwę: „Zdrowaś Maryjo…” Teraz przeczytaj sobie pytania o grzechy, zapamiętaj te które uczyniłeś, zapamiętaj jak często się powtarzały (np.: tylko raz, kilka razy, raz na miesiąc, co dwa tygodnie, parę razy w tygodniu, kilka razy na dzień) Czy codziennie rano i wieczorem modliłem się, czy w modlitwie mówiłem Panu Bogu, że Go kocham? Czy uważnie słuchałem nauk i kazań w kościele? Czy broniłem w sercu wiary, nadziei i miłości do Pana Boga? Czy pościłem w dni nakazane? Czy tańczyłem w Wielkim Poście? Czy wymawiałem z szacunkiem imiona święte? Czy myślałem i mówiłem z uszanowaniem o rzeczach świętych? Czy zachowywałem się poprawnie w kościele, na cmentarzu? Czy unikałem przekleństw lub zaklęć? Czy wierzę w horoskopy, amulety i przesądy? Czy chętnie i punktualnie przychodziłem na Mszę świętą niedzielną i świąteczną? Czy, zwłaszcza w dni świąteczne czytałem książki, pisma religijne, a może całą niedzielę oglądam telewizję i gram na komputerze? Czy wykonywałem prace niekonieczne w niedziele i święta? Czy robiłem zakupy w niedzielę i święta? Czy w myślach i postępowaniu odnosiłem się z szacunkiem do rodziców? Czy modliłem się za rodziców? Czy dziękowałem rodzicom i pomagałem im w domu? Czy byłem im posłuszny i wypełniałem z szacunkiem ich dobre rady, polecenia? Czy podobnie jak do rodziców, z szacunkiem odnosiłem się do nauczycieli i innych ludzi? Czy w domu, w szkole i na ulicy wnosiłem pokój i zgodę? Czy chętnie pomagałem innym i unikałem wyrządzenia przykrości, krzywdy? Czy szanowałem własne zdrowie i życie (czystość ciała, próbowanie: narkotyków, alkoholu, papierosów, narażanie się na chorobę lub kalectwo)? Czy szanowałem bliźniego, jego życie i zdrowie (bójki, złe dowcipy, krzywdy)? Czy zwalczałem złe uczucia względem innych (niechęć, złośliwość nienawiść)? Czy dawałem dobry przykład innym? Czy dobrze obchodziłem się za zwierzętami? Czy nie wybrzydzałem przy jedzeniu? Czy nie przesadzałem ze smakołykami? Czy byłem wstydliwy w myślach, mowie i uczynkach? Czy unikałem bezwstydnych myśli, rozmów, uczynków? Czy myślałem o tym, że ciało ludzkie jest świątynią Boga? Czy unikałem złych książek, filmów, złych książek, filmów, stron w Internecie z nagimi ludźmi? Czy szanowałem swoje i cudze rzeczy, pieniądze? Czy wyrzucałam jedzenie? Czy unikałem wyrządzenia innym szkody, zniszczenia? Czy byłem zawsze uczciwy (oszustwo, kradzież, podkradanie pieniędzy rodzicom) Czy oddałem rzeczy znalezione, pożyczone, skradzione? Czy szanowałem własność wspólną (społeczną), czy szanowałem przyrodę, czy szanowałem zwierzęta? Czy mówiłem prawdę i brzydziłem się kłamstwem? Czy byłem szczery i prawdomówny (fałsz, obłuda)? Czy szanowałem dobre imię innych (plotka, obmowa, oszczerstwo)? Czy dotrzymywałem danych obietnic, przyrzeczeń w dobrej sprawie? Czy starałem się opanować złe pragnienia, pożądania? Czy starałem się stawać coraz lepszym, być bez grzechu? Czy znosiłem przykrości dla miłości Boga i bliźnich? Czy panowałem nad łakomstwem, chciwością, zazdrością? Czy byłem ciekawski i niedyskretny przez podsłuchiwanie, podglądanie? Czy wybaczyłem innym, to co mnie powiedzieli lub zrobili? Czy sumienie wyrzuca mi inne grzechy lub zaniedbania? Jaka jest moja największa wada, zwłaszcza zawiniona? Akt żalu. Po rachunku sumienia przeproś Pana Jezusa na grzechy, wzbudź akt żalu, np. następującymi słowami: Kochany Jezu przepraszam Ciebie za wszystkie moje grzechy. Wiem że bardzo mnie kochasz, ja też Ciebie bardzo kocham, pomóż mi abym z miłości do Ciebie stał się lepszy i nie zniechęcał się swoimi pokusami, słabościami, grzechami, ale nieustannie je odsuwał i zwyciężał dzięki Twojej, Boże łasce. Postanowienie poprawy. Zastanów się z jakim grzechem, z jaką słabością będziesz walczył do następnej spowiedzi i pomódl się np. takimi słowami: Kochany Jezu postanawiam do następnej spowiedzi szczególnie walczyć z następującym moim grzechem [myślę jaki to grzech]. Kocham Ciebie Jezu. Pomagaj mi, proszę, szybko powstawać z upadków przez częstą spowiedź. Szczera spowiedź. Przed wyjściem do spowiedzi przeproś domowników, albo zrób to po powrocie. Przy konfesjonale wyznaj wszystkie grzechy, tak jak je sobie przypomniałeś zgodnie z formułą spowiedzi. Jeżeli czegoś się boisz, czegoś nie rozumiesz z grzechów spytaj o to spowiednika, a następnie powierz Panu Jezusowi w Sakramencie Pojednania wszystkie swoje słabości. DZ: NIECH BĘDZIE POCHWALONY JEZUS CHRYSTUS. KS: NA WIEKI WIEKÓW. AMEN. (PRZEŻEGNAJ SIĘ MÓWIĄC) DZ: W IMIĘ OJCA I SYNA I DUCHA ŚWIĘTEGO. AMEN. KS: BÓG NIECH BĘDZIE W SERCU TWOIM, ABYŚ SKRUSZONY WYZNAŁ WSZYSTKIE SWOJE GRZECHY (LUB MÓWI PODOBNIE). DZ: AMEN. OSTATNI RAZ U SPOWIEDZI ŚWIĘTEJ BYŁEM… (POWIEDZ KIEDY TO BYŁO) JESTEM UCZNIEM KLASY CZWARTEJ, ODWRÓCIŁEM SIĘ OD PANA BOGA I KOŚCIOŁA PRZEZ TO, ŻE: (MÓWISZ GRZECHY) WIĘCEJ GRZECHÓW JUŻ NIE PAMIĘTAM, SERDECZNIE ZA NIE ŻAŁUJĘ, OBIECUJĘ POPRAWĘ A CIEBIE OJCZE PROSZĘ O NAUKĘ, POKUTĘ I ROZGRZESZENIE. (KSIĄDZ UDZIELA CI NAUKI…) DZ: BOŻE BĄDŹ MIŁOŚCIW MNIE GRZESZNEMU. (KSIĄDZ ODPUSZCZA CI GRZECHY. PRZEŻEGNAJ SIĘ, GDY ROBI ZNAK KRZYŻA) DZ: AMEN. KS: WYSŁAWIAJMY PANA BO JEST DOBRY. DZ: BO JEGO MIŁOSIERDZIE TRWA NA WIEKI. KS: PAN ODPUŚCIŁ TOBIE GRZECHY. IDŹ W POKOJU. DZ: BÓG ZAPŁAĆ! Zadośćuczynienie i podjęcie pokuty. Najlepiej zaraz po spowiedzi wypełnij zadaną pokutę, a później spróbuj w miarę możliwości naprawić krzywdy wyrządzone przez swoje grzechy. (DZIEWCZYNKA) Rachunek Sumienia. Najpierw poproś Ducha Świętego, aby pomógł Tobie dobrze przygotować się do spowiedzi. Możesz prosić następującą modlitwą: Duchu Święty, proszę natchnij mnie swoimi łaskami, abym szczerze i solidnie przygotowała się do Sakramentu Pokuty. Przypomniała sobie wszystkie grzechy także ich ilość i okoliczności, abym je szczerze wyznała Sakramencie Pojednania. Uwielbiam Ciebie Boże i powierzam się Twojej miłości przez wstawiennictwo Matki Bożej, dlatego mówię modlitwę: „Pod Twoją obronę…” Teraz przeczytaj sobie pytania o grzechy, zapamiętaj te które uczyniłaś, zapamiętaj jak często się powtarzały (np.: tylko raz, kilka razy, raz na miesiąc, co dwa tygodnie, parę razy w tygodniu, kilka razy na dzień). Czy codziennie rano i wieczorem modliłam się, czy w modlitwie mówiłam Panu Bogu, że Go kocham? Czy uważnie słuchałam nauk i kazań w kościele? Czy broniłam w sercu wiary, nadziei i miłości do Pana Boga? Czy pościłam w dni nakazane? Czy tańczyłam w Wielkim Poście? Czy wymawiałam z szacunkiem imiona święte? Czy myślałam i mówiłam z uszanowaniem o rzeczach świętych? Czy zachowywałam się poprawnie w kościele, na cmentarzu? Czy unikałam przekleństw lub zaklęć? Czy wierzę w horoskopy, amulety i przesądy? Czy chętnie i punktualnie przychodziłam na Mszę świętą niedzielną i świąteczną? Czy, zwłaszcza w dni świąteczne czytałam książki, pisma religijne, a może całą niedzielę oglądałam telewizję i grałam na komputerze? Czy wykonywałam prace niekonieczne w niedziele i święta? Czy robiłam zakupy w niedzielę i święta? Czy w myślach i postępowaniu odnosiłam się z szacunkiem do rodziców? Czy modliłam się za rodziców? Czy dziękowałam rodzicom i pomagałam im w domu? Czy byłam im posłuszna i wypełniałam z szacunkiem ich dobre rady, polecenia? Czy podobnie jak do rodziców, z szacunkiem odnosiłam się do nauczycieli i innych ludzi? Czy w domu, w szkole i na ulicy wnosiłam pokój i zgodę? Czy chętnie pomagałam innym i unikałam wyrządzenia przykrości, krzywdy? Czy szanowałam własne zdrowie i życie (czystość ciała, próbowanie: narkotyków, alkoholu, papierosów, narażanie się na chorobę lub kalectwo)? Czy szanowałam bliźniego, jego życie i zdrowie (bójki, złe dowcipy, krzywdy)? Czy zwalczałam złe uczucia względem innych (niechęć, złośliwość, nienawiść)? Czy dawałam dobry przykład innym? Czy dobrze obchodziłam się za zwierzętami? Czy nie wybrzydzałam przy jedzeniu? Czy nie przesadzałam ze smakołykami? Czy byłam wstydliwa w myślach, mowie i uczynkach? Czy unikałam bezwstydnych myśli, rozmów, uczynków? Czy myślałam o tym, że ciało ludzkie jest świątynią Boga? Czy unikałam złych książek, filmów, stron w Internecie z nagimi ludźmi? Czy szanowałam swoje i cudze rzeczy, pieniądze? Czy wyrzucałam jedzenie? Czy unikałam wyrządzenia innym szkody, zniszczenia? Czy byłam zawsze uczciwa (oszustwo, kradzież, podkradanie pieniędzy rodzicom) Czy oddałam rzeczy znalezione, pożyczone, skradzione? Czy szanowałam własność wspólną (społeczną), czy szanowałam przyrodę, czy szanowałam zwierzęta? Czy mówiłam prawdę i brzydziłam się kłamstwem? Czy byłam szczera i prawdomówna (fałsz, obłuda)? Czy szanowałam dobre imię innych (plotka, obmowa, oszczerstwo)? Czy dotrzymywałam danych obietnic, przyrzeczeń w dobrej sprawie? Czy starałam się opanować złe pragnienia, pożądania? Czy starałam się stawać coraz lepszą, być bez grzechu? Czy znosiłam przykrości dla miłości Boga i bliźnich? Czy panowałam nad łakomstwem, chciwością, zazdrością? Czy byłam ciekawska i niedyskretna przez podsłuchiwanie, podglądanie? Czy wybaczyłam innym, to co mi powiedzieli lub zrobili? Czy sumienie wyrzuca mi inne grzechy lub zaniedbania? Jaka jest moja największa wada, zwłaszcza zawiniona? Akt żalu. Po rachunku sumienia przeproś Pana Jezusa za grzechy, wzbudź akt żalu, np. następującymi słowami: Kochany Jezu przepraszam Ciebie za wszystkie moje grzechy. Wiem że bardzo mnie kochasz, ja też Ciebie bardzo kocham, pomóż mi abym z miłości do Ciebie stała się lepsza i nie zniechęcała się swoimi pokusami, słabościami, grzechami, ale nieustannie je odsuwała i zwyciężała dzięki Twojej, Boże łasce. Postanowienie poprawy. Zastanów się z jakim grzechem, z jaką słabością będziesz walczyła do następnej spowiedzi i pomódl się np. takimi słowami: Kochany Jezu postanawiam do następnej spowiedzi szczególnie walczyć z następującym moim grzechem [myślę jaki to grzech] z następującą pokusą [zastanawiam się jaka to pokusa]. Kocham Ciebie Jezu. Pomagaj mi, proszę, szybko powstawać z upadków przez częsty Sakrament Pojednania. Szczera spowiedź. Przed wyjściem do spowiedzi przeproś domowników, albo zrób to po powrocie. Przy konfesjonale wyznaj wszystkie grzechy, tak jak je sobie przypomniałaś zgodnie z formułą spowiedzi. Jeżeli czegoś się boisz, czegoś nie rozumiesz z grzechów spytaj się spowiednika, powierz Jezusowi w Sakramencie Pojednania. DZ: NIECH BĘDZIE POCHWALONY JEZUS CHRYSTUS. KS: NA WIEKI WIEKÓW. AMEN. (PRZEŻEGNAJ SIĘ MÓWIĄC) DZ: W IMIĘ OJCA I SYNA I DUCHA ŚWIĘTEGO. AMEN. KS: BÓG NIECH BĘDZIE W SERCU TWOIM, ABYŚ SKRUSZONA WYZNAŁA WSZYSTKIE SWOJE GRZECHY (LUB MÓWI PODOBNIE). DZ: AMEN. OSTATNI RAZ U SPOWIEDZI ŚWIĘTEJ BYŁAM… (POWIEDZ KIEDY TO BYŁO) JESTEM UCZENNICĄ KLASY (KTÓREJ?), ODWRÓCIŁAM SIĘ OD PANA BOGA I KOŚCIOŁA PRZEZ TO, ŻE: (MÓWISZ GRZECHY) WIĘCEJ GRZECHÓW JUŻ NIE PAMIĘTAM, SERDECZNIE ZA NIE ŻAŁUJĘ, OBIECUJĘ POPRAWĘ A CIEBIE OJCZE PROSZĘ O NAUKĘ, POKUTĘ I ROZGRZESZENIE. (KSIĄDZ UDZIELA CI NAUKI…) DZ: BOŻE BĄDŹ MIŁOŚCIW MNIE GRZESZNEJ. (KSIĄDZ ODPUSZCZA CI GRZECHY. PRZEŻEGNAJ SIĘ, GDY ROBI ZNAK KRZYŻA) DZ: AMEN. KS: WYSŁAWIAJMY PANA BO JEST DOBRY. DZ: BO JEGO MIŁOSIERDZIE TRWA NA WIEKI. KS: PAN ODPUŚCIŁ TOBIE GRZECHY. IDŹ W POKOJU. DZ: BÓG ZAPŁAĆ! Zadośćuczynienie i podjęcie pokuty. Najlepiej zaraz po spowiedzi wypełnij zadaną pokutę, a później spróbuj w miarę możliwości naprawić krzywdy wyrządzone przez swoje grzechy. Wskazania Konferencji Episkopatu Polski dotyczące przygotowania dzieci do przyjęcia i przeżywania sakramentu pokuty i pojednania oraz Pierwszej Komunii Świętej Wstęp Niniejszy dokument zawiera podstawowe wskazania dotyczące przygotowania i przeżywania sakramentów: pokuty i pojednania oraz Eucharystii, ze szczególnym uwzględnieniem przystąpienia do tych sakramentów po raz pierwszy w życiu w każdej parafii w Polsce, przy zachowaniu praw biskupów diecezjalnych. Wprowadzenie teologiczne Eucharystia jest źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego (KK 11), streszczeniem i podsumowaniem całej naszej wiary (KKK 1327). W Najświętszej Eucharystii zawiera się całe duchowe dobro Kościoła, sam Jezus Chrystus, Jego trwała Obecność (KKK 1324). Msza święta jest równocześnie i nierozdzielnie dziękczynieniem i uwielbieniem Boga Ojca, Ofiarą Chrystusa, dokonaną na Krzyżu, antycypowaną w Wieczerniku i dopełnioną w Zmartwychwstaniu – i świętą ucztą Komunii w Ciele i Krwi Pana (KKK 1358). W centrum celebracji Eucharystii znajdują się chleb i wino, które przez słowa Chrystusa i wezwanie Ducha Świętego stają się Ciałem i Krwią Chrystusa (KKK 1333). Owocem Komunii Świętej jest pogłębienie zjednoczenia z Chrystusem i między ludźmi. Komunia Święta podtrzymuje, pogłębia i odnawia życie łaski otrzymane na chrzcie świętym (KKK 1391-1392). Eucharystia, przez umocnienie miłości i przyjaźni z Bogiem, gładzi grzechy powszednie i zachowuje od przyszłych grzechów śmiertelnych (KKK 1394-1395). Chrystus kieruje do swoich uczniów usilne zaproszenie, aby przyjmowali Go w sakramencie Eucharystii: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie” (J 6, 53) (KKK 1384). Udział w uczcie eucharystycznej wymaga czystego serca, wolności od grzechu ciężkiego, dlatego Kościół nie zezwala na dopuszczenie dziecka do Pierwszej Komunii Świętej bez uprzedniej sakramentalnej spowiedzi (Dekret „Quam singulari” Świętej Kongregacji Sakramentów o wieku, w którym należy dopuszczać dzieci do Pierwszej Komunii Świętej). Sakrament pokuty i pojednania obejmuje dwa istotne elementy: z jednej strony akty penitenta, który nawraca się pod działaniem Ducha Świętego, a mianowicie: żal, wyznanie grzechów i zadośćuczynienie, a z drugiej strony działanie Boże za pośrednictwem Kościoła (KKK 1448). Sakrament pokuty i pojednania przynosi przebaczenie grzechów przez Boga, a także pojednanie z Kościołem (KKK 1440). U tych, którzy przyjmują sakrament pokuty z sercem skruszonym i z duchowym nastawieniem, nastają spokój sumienia i pogoda ducha (KKK 1468). Wprowadzenie pastoralne Przygotowanie dzieci do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii ma na celu doprowadzenie dziecka do świadomego i osobistego spotkania z kochającym i przebaczającym Chrystusem oraz zjednoczenia z Nim w Komunii Świętej. Celem formacji jest także głębsze wprowadzenie dziecka we wspólnotę Kościoła przez doświadczenie wspólnoty wiary i miłości we wspólnocie parafialnej. Przygotowanie oraz przeżywanie pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej obejmuje następujące etapy: przygotowanie dalsze, które rozpoczyna się w okresie wczesnego dzieciństwa i polega na wychowaniu religijnym w rodzinie, regularnym uczestniczeniu w niedzielnej i świątecznej Mszy świętej, a następnie na uczęszczaniu na lekcje religii (katechezę) w szkole; przygotowanie bliższe polegające na udziale dziecka w nauczaniu religii (katechezie szkolnej) oraz w katechezie parafialnej przewidzianej na I i II klasę szkoły podstawowej, stanowiącej wprowadzenie do katechezy sakramentalnej; przygotowanie bezpośrednie dokonuje się w klasie III i polega w dalszym ciągu na udziale w nauczaniu religii (katechezie szkolnej) oraz w parafialnej katechezie sakramentalnej. Przygotowanie to powinno mieć przede wszystkim charakter duchowy zmierzający do zdobycia osobistego doświadczenia religijnego i włączenia się we wspólnotę wierzących. Istotą tego przygotowania jest pogłębienie wiary w realną obecność Jezusa w Komunii Świętej i wzbudzenie pragnienia jej przyjmowania. Po przyjęciu Pierwszej Komunii Świętej następuje roczny etap, którego celem jest pogłębienie mistagogiczne, czyli głębsze wprowadzenie w przeżywanie sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii. Odbywa się ono w klasie IV i jest zwieńczone przeżyciem rocznicy Pierwszej Komunii Świętej. Po przyjęciu tych sakramentów rodzice, duszpasterze i katecheci, a także rodzice chrzestni, rodzeństwo i dziadkowie powinni troszczyć się o pogłębianie życia sakramentalnego dzieci przez udział w niedzielnej Mszy świętej oraz regularnej spowiedzi (głównie praktykę pierwszych piątków miesiąca) i Komunii Świętej. W każdej parafii należy uroczyście obchodzić rocznicę Pierwszej Komunii Świętej jako uwielbienie i dziękczynienie za sakrament pokuty i pojednania oraz Komunię Świętą, co ma stanowić impuls do dalszego rozwoju i pogłębiania życia sakramentalnego. Po przyjęciu Pierwszej Komunii Świętej konieczne jest kontynuowanie formacji chrześcijańskiej poprzez systematyczne uczestnictwo w lekcjach religii i pogłębianie znajomości wiary katolickiej. Pogłębianiu więzi z Chrystusem zapoczątkowanej w dniu Pierwszej Komunii Świętej służy również stała, pozasakramentalna i systematyczna katecheza parafialna dzieci. Nie może ona powtarzać treści i metod nauczania religii w szkole, ale skupiać się na pogłębianiu osobistej wiary i przynależności do Kościoła. W celu głębszej formacji chrześcijańskiej warto zaprosić dzieci do włączenia się w grupy parafialne działające przy parafii, takie jak np.: Eucharystyczny Ruch Młodych, Oaza Dzieci Bożych, Dziewczęca Służba Maryjna, Papieskie Dzieła Misyjne, służba liturgiczna, czy schola muzyczna. Przygotowanie dzieci do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii powinno odbywać się w ścisłej współpracy duszpasterzy i katechetów z rodzicami. Za najważniejsze zadania rodziców w tym przygotowaniu należ uznać: wspólną modlitwę rodziców z dzieckiem i za dziecko, systematyczne uczestnictwo wraz z dzieckiem w niedzielnej i świątecznej Mszy świętej, kierowanie się w życiu codziennym zasadami Dekalogu, rozmowy z dzieckiem na tematy podejmowane podczas katechez, pomoc w opanowaniu podstawowych modlitw i zrozumieniu niezbędnych treści związanych z sakramentem pokuty i Eucharystii, pomoc dziecku w rozwoju moralnym, codzienne świadectwo życia z wiary, wychowywanie do życia w prawdzie i miłości. Wskazania organizacyjne Przyjęcie Pierwszej Komunii Świętej odbywa się na zakończenie III klasy szkoły podstawowej, tj. około 10. roku życia dziecka. Jednocześnie należy szanować lokalne tradycje tzw. wczesnej Komunii Świętej. Szczegółowe regulacje w tej sprawie wydaje biskup diecezjalny. W takim wypadku główną rolę w przygotowaniu dzieci do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii pełnią rodzice, którzy powinni pozostawać w ścisłej współpracy z katechetą i duszpasterzem miejsca zamieszkania dziecka. Uprzywilejowanym środowiskiem przygotowania bezpośredniego do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii jest parafia zamieszkania dziecka, a nie parafia, na terenie której znajduje się szkoła. W uzasadnionych sytuacjach przystąpienie do tych sakramentów jest możliwe poza parafią zamieszkania na podstawie zaświadczenia o odbyciu stosownego przygotowania. Niezbędne ustalenia w tym względzie należy poczynić jak najszybciej po rozpoczęciu przygotowania. Warunkiem rozpoczęcia przygotowania dzieci do tych sakramentów jest złożenie przez rodziców (opiekunów) deklaracji uczestnictwa w przygotowaniu do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii. Formularz deklaracji przygotowuje parafia, a powinien on zawierać niezbędne dane osobowe oraz zasady związane z przygotowaniem zarówno dzieci, jak i ich rodziców. Ważną sprawą jest, by przy zgłoszeniu dziecka proboszcz przeprowadził duszpasterską rozmowę z jego rodzicami. Wraz z deklaracją rodzice (opiekunowie) składają świadectwo chrztu świętego dziecka, jeśli było ono ochrzczone poza parafią, w której ma przyjąć pierwszą Komunię Świętą. Koniecznym warunkiem uczestnictwa w parafialnym przygotowaniu do Pierwszej Spowiedzi i Komunii Świętej jest uczęszczanie na lekcje religii w szkole. Odpowiedzialni za formację parafialną powinni się zatem upewnić, że ten warunek został spełniony. Katecheza parafialna przygotowująca do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii powinna mieć charakter duchowy. Dziecko powinno systematycznie uczestniczyć w niedzielnej Mszy świętej oraz nabożeństwach związanych z rokiem liturgicznym (różaniec, Droga Krzyżowa, nabożeństwa majowe itp.) oraz w spotkaniach tematycznych. Minimalna liczba spotkań, jakie powinny odbywać się podczas katechezy parafialnej stanowiącej przygotowanie do tych sakramentów powinna wynosić – zgodnie z Programem nauczania religii z 2018 roku – 24 (w każdej klasie po 8 spotkań). W przypadku szczególnych okoliczności, jak np. wiek dziecka, niepełnosprawności, trudności rozwojowe, zaniedbanie wychowawcze itp., katecheta oraz duszpasterz winni roztropnie i indywidualnie potraktować sprawę jego przygotowania. Należy unikać formalizmu i rygoryzmu duszpasterskiego. W sytuacji, gdy dziecko mieszka z rodzicami za granicą, a rodzice wyrażają wolę, aby przyjęło ono pierwszą Komunię Świętą w Polsce, rodzice wraz z dzieckiem powinni: zgłosić się do parafii za granicą, do której przynależą, z prośbą o przygotowanie ich dziecka do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej z zaznaczeniem, że te sakramenty zostaną przyjęte w Polsce. Po zakończonym przygotowaniu proboszcz (bądź rektor misji) sporządza dokument poświadczający przygotowanie i gotowość dziecka do przyjęcia tych sakramentów, który należy przedstawić w parafii w Polsce. zgłosić się do parafii w Polsce, najlepiej w roku szkolnym poprzedzającym rok, w którym odbędzie się pierwsza Komunia Święta, w celu zapisania dziecka, z zaznaczeniem, że przygotowanie dziecka będzie miało miejsce za granicą. odnośnie do szczegółów związanych z uroczystością Pierwszej Komunii Świętej należy dostosować się do zasad i warunków ustalonych w parafii udzielania sakramentów. Jeżeli przygotowanie dziecka nie jest możliwe w parafii za granicą, jego warunki i zasady określa proboszcz parafii, w której ma nastąpić przyjęcie sakramentów. Przy podejmowaniu decyzji o przystąpieniu dziecka do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej proboszcz: zasięga opinii prowadzących przygotowanie w parafii i w szkole, bierze pod uwagę systematyczny udział w katechezie parafialnej, szkolnej oraz uczestnictwa w niedzielnej Mszy świętej i innych nabożeństwach. Najważniejsze kryteria dotyczące dyspozycji rodziców i dziecka do przyjęcia Pierwszej Komunii Świętej są następujące: dziecko jest ochrzczone i czynnie należy do wspólnoty Kościoła katolickiego. W przypadku, gdy dziecko nie jest jeszcze ochrzczone, należy udzielić mu tego sakramentu po uprzednim przygotowaniu, wiara w obecność Pana Jezusa w Komunii Świętej, osobiste pragnienie przyjmowania Pana Jezusa w Komunii Świętej, rozeznanie co do istoty grzechów oraz cnót chrześcijańskich, pragnienie uzyskania przebaczenia swoich grzechów i osiągania chrześcijańskich cnót, przystąpienie do sakramentalnej spowiedzi. Dniem Pierwszej Komunii Świętej ma być zasadniczo niedziela, pamiątka dnia zmartwychwstania Chrystusa, najstarszy i pierwszy dzień świąteczny Kościoła, podstawa i rdzeń całego roku liturgicznego (Konstytucja o Liturgii, 106). Niewłaściwą praktyką jest organizowanie Pierwszej Komunii Świętej w Wielki Czwartek czy w Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. W praktyce duszpasterskiej należy zachęcać dzieci i rodziców do uczestnictwa w nabożeństwach tzw. Białego Tygodnia, bądź też innych dobrych praktykach wypracowanych w diecezji, (np. Białe Niedziele), w których – z natury rzeczy – teksty modlitw i homilii, jak też cała atmosfera tych spotkań, mają pogłębiać i umacniać duchowe owoce rozpoczętego życia eucharystycznego. W parafii powinna znajdować się specjalna księga, w której zapisuje się imiona i nazwiska dzieci przystępujących do Pierwszej Komunii Świętej. Warto upowszechniać praktykę ujednoliconego stroju dla dzieci pierwszokomunijnych. Powinien on odpowiadać powadze uroczystości, aby nie koncentrować uwagi na ubiorze. Nie może on tworzyć dyskomfortu wśród dzieci i rodziców. Uznając zwyczaj obdarowywania dzieci prezentami, należy jak najwcześniej uświadamiać im istotę Komunii Świętej, źródło prawdziwej radości, jakim jest przyjęcie Pana Jezusa. Należy dołożyć starań, by kwestie materialne nie przysłoniły wartości duchowych oraz istoty przeżywanej uroczystości. Przyjęcia z okazji Pierwszej Komunii Świętej powinny być poprzedzone i zakończone wspólną modlitwą. Powinny one odbywać się bez alkoholu. Rodzice i chrzestni powinni zaangażować się w liturgię Mszy świętej, podczas której udzielana jest Pierwsza Komunia Święta. Ze względu na znaczenie Słowa Bożego dobrą praktyką jest odczytywanie tekstów liturgii słowa przez przedstawicieli rodziców. Dzieciom natomiast można powierzać inne funkcje, jak np. śpiew czy procesja z darami. W sytuacji, gdy rodzice nie mogą wraz z dziećmi przystąpić do Komunii Świętej, należy kierować się roztropnością duszpasterską. Warto podjąć wobec nich duszpasterskie towarzyszenie w takich okolicznościach wspólnego życia. Wskazania dotyczące treści Celem spotkań w klasach pierwszej i drugiej jest przede wszystkim ukazanie piękna chrześcijaństwa, pogłębienie najważniejszych prawd wiary oraz położenie akcentu na modlitwę i liturgię jako dziękczynienie Bogu za zbawcze wydarzenia. Dzieci powinny zapoznać się także z wystrojem kościoła oraz pieśniami w różnych okresach liturgicznych. W trzeciej klasie należy skoncentrować się bezpośrednio na sakramentach pokuty i pojednania oraz Eucharystii. Należy omówić istotę tych sakramentów, obrzędy oraz ich znaczenie egzystencjalne. Jest to także czas na omówienie szczegółowych zagadnień dotyczących przebiegu dnia pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej. Po przyjęciu Pierwszej Komunii Świętej należy umożliwić dzieciom i ich rodzicom przeżycie tzw. Białego Tygodnia, bądź kilka tzw. Białych Niedziel. Warto zaprosić dzieci i rodziców na spotkanie o charakterze dziękczynnym za dar spowiedzi i Komunii Świętej, które mogłoby odbyć się np. w czerwcu oraz motywującym do dalszych systematycznych spotkań z Chrystusem i wspólnotą Kościoła. Cenną praktyką jest organizowanie po Pierwszej Komunii Świętej pielgrzymek do miejsc świętych. Podczas spotkań w klasie czwartej, których − zgodnie z Programem nauczania religii − powinno być również osiem, należy wdrażać dzieci do praktykowania pierwszych piątków miesiąca, a także do regularnego przystępowania do spowiedzi i Komunii Świętej. Pod koniec klasy IV należy przeprowadzić spotkanie przygotowujące do rocznicy Pierwszej Komunii Świętej. Wskazania dotyczące form i metod W przygotowaniu dziecka do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii bardzo ważny jest aspekt przeżyciowy, dlatego podczas spotkań powinna panować atmosfera pełna życzliwości i radości. Każde spotkanie formacyjne w parafii powinno składać się z dwóch części. Pierwsza z nich w ciekawy i angażujący sposób powinna przypominać wskazane wyżej treści, a druga dawać możliwość ich przeżycia przez modlitwę, zaangażowanie w liturgię, śpiew itp. Powinno to służyć doświadczeniu wspólnoty wiary i modlitwy. Spotkania dla dzieci powinny odbywać się w małych grupach formacyjnych. Liczba uczestników nie powinna przekraczać 12 osób. Spotkania w grupach mogą prowadzić kapłani, osoby konsekrowane, katecheci świeccy lub animatorzy ruchów i stowarzyszeń katolickich. Osoby te powinny posiadać predyspozycje do pracy z dziećmi. Wśród metod nauczania katechetycznego nie może zabraknąć memoryzacji, bowiem katecheza jest częścią tej „pamięci” Kościoła, która zachowuje wśród nas żywą obecność Chrystusa. Przedmiotem zapamiętywania winny być formuły modlitewne oraz syntetyczne ujęcia formuł wiary. Należy jednak pamiętać, że memoryzacja, która jest ważna i potrzebna, powinna mieć miejsce przede wszystkim w szkole i nie może wyprzeć innych metod katechezy (Por. Polskie Dyrektorium Katechetyczne, 26). W przygotowaniu parafialnym do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii chodzi nie tylko o przekaz wiedzy, ale przede wszystkim o doświadczenie przez dzieci osobistej relacji z Bogiem, a także o udział w radosnej wspólnocie wierzących. Dla katechezy parafialnej odpowiednie są metody aktywizujące, a zwłaszcza przeżyciowe, biblijne i liturgiczne ze szczególnym uwzględnieniem celebracji pokutnych według „Obrzędów sakramentów pokuty”. W trakcie przygotowania do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii warto przygotować tematyczne celebracje Słowa Bożego lub Mszę świętą w małych grupach zgodnie z zaleceniami „Dyrektorium o Mszach świętych z udziałem dzieci”. Formacja rodziców W przygotowaniu do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii konieczne jest objęcie formacją rodziców dzieci pierwszokomunijnych. Dobrym rozwiązaniem jest organizowanie regularnych spotkań dla rodziców równolegle do spotkań przeznaczonych dla dzieci. Szczególną troską należy otoczyć rodziców pozostających w związkach niesakramentalnych, ukazując im ważne miejsce we wspólnocie Kościoła i zachęcając ich do zaangażowania w jego życie. Treściami formacji rodziców powinny być prawdy wiary, liturgia, zasady moralne i modlitwa, a także religijne wychowanie dzieci ze szczególnym uwzględnieniem zjawisk zachodzących we współczesnym świecie. Szczegółowe treści spotkań dla rodziców zawarte są w Programie nauczania religii. Wskazane jest, aby spotkania z rodzicami odbywały się w formie warsztatów i celebracji sprzyjających zaangażowaniu uczestników. Zaczerpnięte z godz. Nasze zapisy godz. Święcimy Różańce – przynosimy przez siebie zakupione różańce (kolor i miejsce zakupu obojętne) Uwaga – godz. (po różańcu) Spotkanie Rodziców – przeniesione na późniejszy termin. godz. „Pukamy do nieba” – odwołany godz. Święcimy medaliki – przynosimy przez siebie zakupione medaliki – być może odwołany zależy od rozwoju pandemii – szczegóły w ogłoszeniach parafialnych godz. Święcimy książeczki – zostaną zakupione jednakowe przez Parafię – zależy od rozwoju pandemii – szczegóły w ogłoszeniach parafialnych

Z ks. Romanem Stafinem, doktorem teologii, próbujemy lepiej zrozumieć poszczególne części Mszy św. W naszych rozważaniach zbliżamy się coraz bardziej do momentu przyjęcia Komunii świętej. W ostatnich dziesięcioleciach Kościół zwraca uwagę na potrzebę przyjmowania przez wiernych Komunii świętej z hostii konsekrowanych w czasie aktualnie odprawianej Mszy świętej. Już Sobór Trydencki (XVI w.) podkreślił ścisły związek ofiary Mszy świętej i sakramentalnej Komunii. Wcześniej, przez stulecia, zachęcano do tylko jej duchowego przyjmowania. Wyraźny i zrozumiały jest język Konstytucji o liturgii świętej Soboru Watykańskiego II na ten temat: „Zaleca się usilnie ów doskonalszy sposób uczestniczenia we Mszy świętej, który polega na tym, że po komunii kapłana wierni przyjmują Ciało Pańskie z tej samej ofiary” (55). Podobnie mówi Ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego: „Jest bardzo pożądane, aby wierni podobnie jak kapłan, który jest do tego zobowiązany, przyjmowali Ciało Pańskie z Hostii konsekrowanych w czasie danej Mszy świętej, a w przewidzianych przypadkach (por. nr 283) przystępowali do kielicha. Dzięki temu Komunia Święta ukaże się także przez znaki jako uczestnictwo w aktualnie sprawowanej Ofierze” (85). Warto zwrócić uwagę na ton tych wypowiedzi: „zaleca się usilnie”, „jest bardzo pożądane”. Nie powinno być tak, że dwie albo i więcej puszek wypełnionych konsekrowanymi Hostiami stoi w tabernakulum, a kapłan konsekruje tylko jedną Hostię i tylko dla siebie. W naszym kościele jest tak, że w każdej Mszy świętej, w głębokiej patenie, konsekrowana jest pewna ilość komunikantów. Trzeba tu jeszcze wspomnieć o zalecanej przez Kościół Komunii świętej przyjmowanej pod dwiema postaciami. Ruch liturgiczny w okresie międzywojennym wpłynął na to, że po Soborze Watykańskim II możliwość przyjmowania Komunii świętej pod dwiema postaciami była ciągle poszerzana i dzisiaj, szczególnie we mszach świętych dla mniejszych grup wiernych, jest często praktykowana. Dlaczego zalecane jest przyjmowanie Komunii świętej pod dwiema postaciami? Przecież w Hostii przyjmuje się całego Pana Jezusa. Otóż, przyjęcie Ciała Chrystusa i przyjęcie Krwi Pańskiej wyraża pełniej wydarzenie z Wieczernika i zbliża do tego, co czynił tam Chrystus, ustanawiając Eucharystię i dając siebie całkowicie (Ciało i Krew) na pokarm swoim uczniom. Jawi się tutaj jeszcze inne pytanie. Dlaczego w Polsce tak mało uczestników Mszy świętej przyjmuje Komunię świętą? Czy nie jest tego przyczyną przesadne poczucie własnej grzeszności? Ojciec Pio do swojej penitentki, która miała obawy, czy przyjmować codziennie Komunię świętą, pisze tak: „…dopóki nie jesteś pewna, że jesteś w niełasce u Boga, to znaczy, że ciąży na twojej duszy grzech śmiertelny, nie powinnaś i nie możesz powstrzymywać się od przyjęcia Komunii świętej” (Castello, s. 169). U początku Mszy świętej obejmujemy przecież żalem popełnione grzechy i w akcie pokuty prosimy Boga o Jego miłosierdzie. Bóg grzechy lekkie nam odpuszcza! Gdy sumienie nam mówi, że popełniliśmy większy grzech, powinniśmy oczywiście pójść do spowiedzi. A może to brak świadomości leczącego charakteru tego sakramentu powstrzymuje wielu od jego częstego przyjmowania? Ciało Chrystusa nie jest Chlebem dla aniołów, lecz dla nas, słabych, grzesznych ludzi. Te prawdy powinny być rozważane na katechezie i w głoszonych kazaniach. Z kolei na Zachodzie prawie wszyscy obecni w kościele przyjmują Ciało Pańskie, co nierzadko jest przyczyną wewnętrznych rozterek polskiego kapłana, udzielającego Komunii świętej w czasie zastępstwa na parafii, oraz niezrozumienia ze strony osób przyjeżdżających z Polski. Tutaj jednak trzeba zaznaczyć, że z tych niewielu, którzy na Zachodzie jeszcze biorą udział w niedzielnej Eucharystii, tak wielu żyje w stanie łaski uświęcającej. Do Kościoła przychodzą przede wszystkim ludzie żyjący wiarą na co dzień; a przecież o to właśnie chodzi, aby przyjąć Chrystusa do swojego serca, wnosić Go w życie i dawać o Nim świadectwo. O wielkiej godności człowieka, który w Komunii świętej przyjął Chrystusa do swojego serca, mówi zdarzenie z życia św. Filipa Neri (1515-1595). Ten święty otaczał szczególną czcią Najświętszy Sakrament i zachęcał wiernych do częstego przyjmowania Komunii świętej, co wtedy było rzadkością. Nauczał on o godnym i pełnym czci przyjmowaniu Chrystusa we Mszy świętej. Celebrując Eucharystię, zauważył, że pewna baronowa prawie zawsze zaraz po przyjęciu Komunii świętej opuszczała kościół. Pewnego razu posłał za nią czterech ministrantów ze świecami, aby jej towarzyszyli. Gdy owa dama zobaczyła ich obok siebie, zaskoczona zapytała: „Co to ma znaczyć?”. Wtedy podszedł do niej Filip Neri i powiedział: „Co to ma znaczyć? Pani opuszcza kościół zaraz po przyjęciu Komunii świętej i pani niesie w sobie Ciało Chrystusa. Nauka Kościoła głosi, że gdy Pan Jezus w Hostii jest wynoszony poza kościół, np. w procesji, powinny być noszone obok niego płonące świece. Dlatego posłałem ministrantów, aby towarzyszyli pani w drodze do domu”. Mocno zawstydzona dama wróciła do kościoła i już nigdy więcej nie opuszczała go przed zakończeniem Mszy świętej. W Komunii świętej przyjmujemy Jezusa Chrystusa i potem nosimy Go w naszym sercu; nie zapominajmy o Nim! Adorujmy Go w drodze do domu, w ciągu dnia, uświadamiajmy sobie Jego obecność. Zwracajmy się do Niego w aktach strzelistych, np.: „Bądź uwielbiony, Panie”, „Jezu, ufam Tobie”, „Pan mój i Bóg mój”, „Panie, Ty jesteś moją mocą”, itp. W ten sposób będziemy żyć w Jego obecności, doświadczając Jego mocy i Jego pokoju. Ojciec Pio pisze do swojego spowiednika (po Komunii świętej): „Po odprawieniu Mszy świętej zatrzymałem się z Panem Jezusem na dziękczynieniu. Och, jak słodka była rozmowa z niebem tego ranka! Było tak, że chociaż chcę ci opowiedzieć o tym wszystkim, to nie mogę tego zrobić. Były to rzeczywistości, które nie mogą być przełożone na język ludzki bez zagubienia ich głębokiego sensu, niebiańskiego znaczenia. Serce Jezusa i moje własne – pozwól użyć mi tego wyrażenia – stopiły się. Nie było już więcej dwóch serc, które biły, ale tylko jedno. Moje własne serce zniknęło, jak kropla wody ginie w morzu. Pan Jezus był Rajem, Królem” (Castello, s. 90-91).